De avond daarna waren beide schrijfsters in de bibliotheek van Oosterwolde, op uitnodiging van de werkgroep Alles Rondom Taal van Stichting Kunstwerf. Het programma dat het publiek werd voorgeschoteld, bestond uit twee delen.
Eerst interviewde Attie Nijboer van de werkgroep de vertaalster, Christine Mulder uit Wolvega. Christine schrijft al tientallen jaren in het Stellingwerfs, ze schrijft zelf ook voor kinderen. Maar vertalen was toch een nieuwe uitdaging. Sommige Nederlandse woorden bleken moeilijk te vertalen in het Stellingwerfs, maar met behulp van het Stellingwerfs woordenboek kwam ze eruit.
De vlaamse gaai, een van de ‘hoofdpersonen’ in het boek, wordt in het Stellingwerfs een hooltekster of een markloper genoemd, mooie woorden die goed van pas kwamen. In sommige gevallen moest ze haar creativiteit gebruiken. Zo vertaalde ze ‘houtekiet’ met ‘hooltiesfebriek’. Van ‘Verenstein’ werd ‘sierploeme’, ‘verentooi’ werd ‘doonskussen’.
Na een korte pauze met boekverkoop door boekhandel Bruna was het de beurt aan Bibi Dumon Tak. Zij vertelde aan de hand van haar eigen beeldmateriaal op humoristische wijze over haar boek, met name over de eik en de gaai. Ze schreef het boek in 2021 voor de Maand van de Filosofie. In het boek stelt ze in feite existentiële vragen aan haar jeugdige maar ook volwassen lezers: wil je liever tien jaar leven, bewegen en fladderen als een gaai, of honderd jaar stilstaan als een eik? Is dat wel stilstaan eigenlijk? En waarom heeft haast altijd voorrang op stilstand? Deze vragen legde ze ook het publiek voor, waardoor een leuke gedachtenwisseling ontstond.
De Werkgroep Alles Rondom Taal kijkt terug op een boeiende avond. Een geslaagde laatste bijeenkomst van het culturele seizoen van Kunstwerf.
